فرمها / معناها |
اين وبلاگ روزنوشتهای من درباره مسايليست كه برايم اهميت دارند
|
Wednesday, May 07, 2003
٭
داريم اسبابكشی میكنيم. تا آخر اين هفته(جمعه) بايد محل سكونت فعليمان را تخليه كنيم. اما جدای از كون پاره كردنهايش، اسبابكشی برای خود موضوعی است قابل تفكر. از فوايد اسبابكشی هم اين است كه بر وجداندرد آدم مرهمی میگذارد و از اينكه كار مثبتی نمیكنی، خود را مورد مؤاخذه قرار نمیدهی، زيرا كار مثبتی نمیتوانی انجام دهی؛ هيچكدام از وسايلت نيستند، همه كتابها در كارتن بستهبندی شدهاند، كاغدی برای خط كشيدن پيدا نمیشود، ... نوشته شده در ساعت 5/07/2003 05:40:00 PM توسط كاميار
٭
........................................................................................امروز چهارشنبه(17 ارديبهشت) افتتاحيه نمايشگاه عكسهای عباس كيارستمی در گالری راه ابريشم(جردن، تابان شرقی) است. اين نمايشگاه تا 7 خرداد برپاست. نوشته شده در ساعت 5/07/2003 11:43:00 AM توسط كاميار Tuesday, May 06, 2003
٭
"ايكاش" و "گذشته اندوهی" در زندگی انسان زياد يافت میشود. امروز به اين فكر میكردم كاش امكانات وبلاگ نويسی و دسترسی نسبتاً آسان به اينترنت كمی زودتر روی میداد و مثلاً من نوشتن وبلاگی درباره معماری و مسائل مربوطه را چهار سال پيش شروع میكردم. در دوران دانشجويی بسياری از انديشههای من در فضای بيكران هستی، رها و گم شدند و من همتش را نداشتم كه آنها را جايی ثبت كنم و اگر موقتاً چنين میكردم، كاغذپارهها و دفترچه يادداشتهای نيمهكاره، در يك لحظه جنونآميز خشم - كه زياد پيش میآمد - نصيب سطل زباله يا شعلههای آتش میشدند. چه شبهای بيشماری را تنها در اتاق نيمه تاريكم در زيرزمين منزل قديمیمان به تفكر مینشستم و گاه كه به نتيجهای حتی كوچك میرسيدم، چنان بیقرار میشدم كه تا نزديكيهای صبح خواب از سرم فرار میكرد. تصاوير آن نيمه شبها را مخصوصاً در تابستانها خوب به خاطر دارم كه چگونه برهنه در كنار پنجره مینشستم و محكم به سيگارم پك میزدم. كاش آن موقع يك وبلاگ داشتم. نوشته شده در ساعت 5/06/2003 11:23:00 PM توسط كاميار
٭ دوشنبه 15 ارديبهشت 1382
........................................................................................معماری هوشمندانه 22. كدبندی معماری كدها دو سطح در معماری نرمافزاری كدها وجود دارد كه دو نوع زيرساختار ايجاد میكند: اولی را میتوان كدهای "عمقپيمای اينترنت" ناميد كه عملكردهای پايه آنرا تنظيم میكند و توسط اصل بازده هدايت میشود؛ و ديگری كميت رشديابنده كاربردهای ممكن است كه میتواند كدگذاری شود تا در خطوط عاملی مؤثر باشد. تا ميانههای دهه نود ميلادی، بيشتر زيرساختهای فنی پايه و معماری نرمافزاریای كه برای برپايی و اجرای اينترنت لازم است، در جای خود قرار گرفته بود. آنچه كه بايد امتحان میشد نرمافزار تكنيكیای نبود كه آماده بود تا بهرهوری شبكه را به حداكثر برساند و دسترسی در همه سطوح فنآورانه، مالی و ادراكی را نيز به بيشترين حد ممكن برساند، بلكه آنچه كه بايد مورد آزمون قرار میگرفت چيزی بود كه ممكن است بشود آنرا معماری "رفتاری" اينترنت ناميد، كه بنا به گفته لورنس لسيگ قلمروی شايسته كدهاست. قانونهايی كه بر هر ريزجهان ساخته شده توسط كامپيوتر حكم میرانند، دقيقاً و شديداً تعريف شده در برنامهای هستند كه آنرا بر صفحه نمايش شما پديدار میسازد. (ويليام ميچل ، 1995) لسيگ در تحقيق ارزشمندش با عنوان "قوانين فضای سايبر" كاملاً آزادانه واژه معماری را برای كدها به كار میبرد و ادعا میكند "كد قانون است". او اظهار میدارد اين دقيقاً معماری كدهاست كه شكل و كاربرد فضای سايبر را تحميل میكند: نرمافزار و سختافزاری كه فضای سايبر را میسازند، مجموعهای از قيود را بر نحوه رفتارهايی كه ما میتوانيم داشته باشيم، تشكيل میدهند. جوهره اين محدوديتها ممكن است تغيير كنداما آنها به عنوان شرايطی بر دسترسی ما به فضای سايبر تجربه میشوند.[...]. كدها يا نرمافزار يا معماری يا پروتوكلها اين سيما و خصايص را كار میگذارند؛ آنها انگارههايی هستند كه توسط نويسنده كدها انتخاب شدهاند؛ آنها بعضی رفتارها را با ممكن يا ناممكن ساختن بعضی رفتارهای ديگر، محدود میكنند. كد، ارزشهای مشخصی را جاسازی میكند يا مقادير معينی را ناممكن میگرداند. بدين ترتيب، كد تنطيم كردن نيز هست، درست به مانند معماريهای فضای واقعی، كدها كار تنظيم و ميزان كردن را نيز انجام میدهند. (Lawrence Lessig, Code and other Laws of Cyberspace, Basic Books, 1999, p.89) چنين اندازههای تنظيم شدهای هنگامی وارد بازی میشوند كه يك رسانه مانند راديو، تلويزيون يا اينترنت از پيرامون علم اقتصاد به مركز آن نقل مكان كنند. قبلی نوشته شده در ساعت 5/06/2003 12:40:00 AM توسط كاميار Monday, May 05, 2003 ........................................................................................ Sunday, May 04, 2003
٭
........................................................................................Urban Parasites ![]() طراح: فرانك هاردينگ تاريخ: 2000 محل: ميدان هوكستون، لندن شايد كلمه پارازيت، حداقل در زبان فارسی، اغلب بار معنايی منفی داشته باشد، يعنی صدايی كه به صداهای موجود اضافه میشود و آنها را نامفهوم میكند. اما در اينجا صدايی كه به وضع موجود اضافه میشود قصد دارد تا فضاهای خالی و ساكت را پر كند و باعث پيوند عناصر موجود شود و توليد كليتی جديد و سرزنده كند. تصوير 1 پارازيتهای شهری، مداخلههای كوچك مقياس در مناطقی از شهر هستند كه رو به انحطاط دارند: حياط پشت ساختمانها، مناطق حاشيهای، فضاهای باقيمانده از تقسيم اراضی، و زونهای خارج از مركز كه با عملكردهای پيش بينی نشده اشغال شدهاند. مداخلههای شهری كوچك مقياس قصد دارد تا همچون يك سازماندهنده برای بسط و توسعه جديد و دوباره فعال كردن آنها عمل كند. ناحيه اطراف ميدان هوكستون در ناحيه شورديچ لندن مثالی از فضای شهری رشد يافته است كه زوال فضاها به عنوان نتيجه تغييرات ساختاری بسيار متفاوت، در آن مشهود است. ساختار بلوكی پيشين آن با شكافها و فضاهای باز متعدد ضعيف شده است. تصوير 2 طراحی يك دانشكده مربوط به رسانههای نوين در ميدان هوكستون، قانونمندسازی يك پارازيت شهری برای اين موقعيت خاص است. اين آكادمی قصد دارد تا از ساختارهای موجود پشتيبانی به عمل آورد: اين آكادمی با ساير مؤسسات رسانهای اطراف ارتباط نزديك برقرار میكند و با ايجاد اهداف مشترك، سعی در استفاده بهينه از وسايل موجود دارد. اصولاً اين آكادمی فضا مشخص و محدودی ندارد و در مجموعههای اطراف ميدان هوكستون مانند سينما، گالری هنری يا ساير شركتهای رسانه-بنياد شكل خواهد گرفت. قابل حركت بودن حوزه شكل گيری آكادمی و به تبع آن جابجايی مكانی گروههای آموزشی، باعث میشود هيچ فضای مردهای به دور از اثرات پروژه نماند و سلسله مراتب ثابتی در محيط نداشته باشيم و اتفاقات حادث شونده نقش مهمی در شكلدهی فضا پيدا میكنند. مسلماً اين سايت مشكلات عملكردی و طراحانهای خواهد داشت كه قابل پيش بينی نيستند كه در آينده دانشجويان و مجموعه سمينارهايی كه در اين آكادمی برگزار میشود آنها را حل خواهد كرد. اين مجموعه فعاليتها در قالب ريزپروژههايی سازماندهی میشوند و اين موجب پويايی هرچه بيشتر محيط میگردد. ![]() حريمهای نيمه خصوصی و نيمه عمومی مرتب شكل میگيرند و از بين میروند و مرزهای بين كاربريهای متفاوت ثابت نيست و تغيير می كند. فضاها و ساختمانهای منفرد به سوی فضای خارج و عمومی گشوده میشوند و فضای فراموش شده در بخشهای پشتی آنها مورد توجه قرار میگيرد و به ميدان متصل میشود. بنابراين محوطه ميدان هوكستون تبديل به حياطی خواهد شد كه فعاليتهای جدا از هم را به يكديگر متصل میكند. تصوير 3 نياز آكادمی به فضاهای بيشتر و تصرف زمينهای خالی بايد با در نظر گرفتن موقعيت محلی و دقت فراوان به بافت همراه باشد. اين آكادمی به تدريج فضاهای باز را اشغال میكند و رفته رفته خود را جانشين ساختارهای نازا میكند. تصوير 4 نوشته شده در ساعت 5/04/2003 02:55:00 PM توسط كاميار
|